Τα Κίνητρα Της Επαναστάσεως
Πλείσται όσαι προσπάθειαι έχουν καταβληθεί όπως δημιουργηθή η εντύπωσις ότι η Επανάστασις της 21ης Απριλίου 1967 ήτο εν απλούν "πραξικόπημα" υποκινηθέν υπό των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Η στοιχειώδης εντούτοις και μόνον λογική, επαρκεί διά την κατάρριψιν αυτού του μύθου.
Εάν τις συγκρίνη τας τύχας του Γεωργίου Παπαδοπούλου και των λοιπών Πρωτεργατών της Επαναστάσεως, προς αυτάς γνησίως αμερικανοκινήτων πραξικοπηματιών και δικτατόρων ανά την υφήλιον, διαπιστώνει ότι ουδέ εφυγαδεύθησαν εις το εξωτερικόν, ουδέ απήλαυσαν του "ενδιαφέροντος" και της "στοργής" του αμερικανικού καθεστώτος, ουδέ κατήλθον της εξουσίας κατά μίαν δεκάραν πλουσιότεροι απ' ότε ανήλθον εις αυτήν.
Τούτων αν μη επαρκούντων, δύναται τις όπως ανατρέξη εις το βιβλίον (του Αλέξη Παπαχελά) "Ο Βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ο Αμερικανικός Παράγων 1947 - 1967." (Εκδ. Εστίας 1997), εις ο αποδεικνύεται ότι αι αμερικανικαί μυστικαί υπηρεσίαι ουδεμίαν ανάμειξιν ή έστω απλήν γνώσιν περί της Επαναστάσεως είχον. Έμπρακτος δε διακήρυξις αυτού αποτελεί το υπό των ΗΠΑ επιβληθέν embargo την 25ην Απριλίου 1967!
Η Επανάστασις της 21ης Απριλίου 1967, υπήρξε μία καθαρά ελληνοκίνητος επέμβασις σύμφωνος προς τας παραδόσεις του Ελληνικού Στρατού, δι' ο και οι Πρωτεργάται της τιμωρούνται ισοβίως διότι επραγματοποίησαν αυτήν άνευ της εγκρίσεως (ουδέ καν της απλής γνώσεως) των ξένων (βλ. ΗΠΑ) κέντρων αποφάσεων.
Εάν τις συγκρίνη τας τύχας του Γεωργίου Παπαδοπούλου και των λοιπών Πρωτεργατών της Επαναστάσεως, προς αυτάς γνησίως αμερικανοκινήτων πραξικοπηματιών και δικτατόρων ανά την υφήλιον, διαπιστώνει ότι ουδέ εφυγαδεύθησαν εις το εξωτερικόν, ουδέ απήλαυσαν του "ενδιαφέροντος" και της "στοργής" του αμερικανικού καθεστώτος, ουδέ κατήλθον της εξουσίας κατά μίαν δεκάραν πλουσιότεροι απ' ότε ανήλθον εις αυτήν.
Τούτων αν μη επαρκούντων, δύναται τις όπως ανατρέξη εις το βιβλίον (του Αλέξη Παπαχελά) "Ο Βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ο Αμερικανικός Παράγων 1947 - 1967." (Εκδ. Εστίας 1997), εις ο αποδεικνύεται ότι αι αμερικανικαί μυστικαί υπηρεσίαι ουδεμίαν ανάμειξιν ή έστω απλήν γνώσιν περί της Επαναστάσεως είχον. Έμπρακτος δε διακήρυξις αυτού αποτελεί το υπό των ΗΠΑ επιβληθέν embargo την 25ην Απριλίου 1967!
Η Επανάστασις της 21ης Απριλίου 1967, υπήρξε μία καθαρά ελληνοκίνητος επέμβασις σύμφωνος προς τας παραδόσεις του Ελληνικού Στρατού, δι' ο και οι Πρωτεργάται της τιμωρούνται ισοβίως διότι επραγματοποίησαν αυτήν άνευ της εγκρίσεως (ουδέ καν της απλής γνώσεως) των ξένων (βλ. ΗΠΑ) κέντρων αποφάσεων.
Η πορεία των Συνταγματαρχών
Το καλοκαίρι του 1940, τρείς νεαροί αποφοιτούν κατόπιν επιτυχών εξετάσεων από τη Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων. Είναι και οι τρείς παιδά από την επαρχία, ασήμων οικογενειών. Είναι ο Γεώργιος Παπαδόπουλος από το Ελαιοχώριο Αχαϊας, ο Νικόλαος Μακαρέζος από την Γραβιά Φθιώτιδος και ο Ιωάννης Λαδάς από το Δυρράχιο Αρκαδίας. Και οι τρείς συμμαθητές ως ευέλπιδες, θα γίνουν από τότε και στενοί φίλοι. Έχουν και οι τρείς ένα όνειρο. Να γίνουν αξιωματικοί, να υπηρετήσουν την πατρίδα και να ανέβουν στα υψηλά αξιώματα του Στρατού. Οι φιλοδοξίες αυτές θα εκτραπούν μετά από 27 χρόνια όταν διαπιστώσουν οτι μπορούν να πάρουν την τύχη της Πατρίδος στα χέρια τους και να γίνουν οι σωτήρες της.Και οι τρείς έλαβαν μέρος στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο και διακρίθηκαν στο πεδίο της μάχης. Ο Γ. Παπαδόπουλος, κατά την διάρκεια της κατοχής, κατάγη στα Τάγματα Ασφαλείας υπό τον συνταγματάρχη Νικ. Κουρκουλάκο. Και ήταν μέλος του Στρατοδικείου που καταδίκασε το 1952 σε θάνατο τον κομμουνιστή Νίκο Μπελογιάννη. Αναδιφώντας στα πρακτικά της δίκης εκείνης, διαπιστώνει κανεις οτι ο φανατικός αντικομμουνιστής ταγματάρχης Γ. Παπαδόπουλος δεν εψήφισε υπέρ της θανατικής καταδίκης του Νίκου Μπελογιάννη και ήταν ο μόνος που μειοψήφισε!
Παπαδόπουλος και Μακαρέζος έγιναν μέλη του ΙΔΕΑ που μετά την διάλυσή τυο έμεινε άρρηκτος ο "δεσμός" μεταξύ των μελών του. Ο Παπαδόπουλος, πανέξυπνος, άριστος επιτελικός αξιωματικός, έγινε πόλος έλξεως πολλών συναδέλφων του, όλων των συμμαθητών του στην σχολή Ευελπίδων και των δύο τάξεων που τον ακολουθούσαν. Έχαιρε εκτιμήσεως και όλοι έδειχναν τυφλή αφοσίωση στο πρόσωπό του. Στην δεδομένη στιγμή τον ακολούθησαν αδίστακτα. Το 1964, μετά από πεταετή και πλέον υπηρεσία στην ΚΥΠ, ο αντισυνταγματάρχης Γ. Παπαδόπουλος, μετατέθηκε απο την κυβέρνηση της "Ενώσεως Κέντρου" στον Έβρο και τοποθετήθηκε διοικητής στην 117 Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού στην Ορεστιάδα. Μετατέθηκαν επίσης τότε από τον υπουργό Εθνικής Αμύνης Πέτρο Γαρουφαλιά και άλλοι αξιωματικοί της ομάδος Παπαδοπούλου, που εθεωρούντο μέλη του ΙΔΕΑ.
Σ'όλους είναι γνωστό, ότι η τριανδρία Παπαδόπουλου - Παττακού - Μακαρέζου έκανε την επανάσταση της 21ης Απριλίου 1967. Θα πίστευε κανείς, πως ιο τρείς αυτοί αξιωματικοί θα προετοίμαζαν από πολύ καιρό πριν το στρατιωτικό τους κίνημα. Όπως είχε γράψει στον "Ελεύθερο Κόσμο" ο εκδότης του Σάββας Κωνσταντόπουλος, από το 1956, μετά την Ουγγρική επανάσταση, ο Γ. Παπαδόπουλος σχεδίαζε την δική του, χωρίς να την αποκαλύψει σε κανένα. Οριστική απόφαση πάντως πήρε η τριανδρία μόλις ένα μήνα πριν στα μέσα του Μαρτίου 1967.
Παπαδόπουλος και Μακαρέζος θα γνωρίσουν κι έναν άλλο αξιωματικό το 1966 με τις ίδιες ανησυχίες και διαπιστώσεις. Τον Στυλιανό Παττακό, και κοντά σ'αυτούς και άλλους πολλούς ανησυχούντας δια το κατρακύλισμα της Πατρίδος. Στις 12 Οκτωβρίου 1966, ο τότε συνταγματάρχης Στυλιανός Παττακός που επρόκειτο να προαχθεί σε ταξίαρχο μετά τα Χριστούγεννα, μετατέθηκε από την Θεσσαλονίκη στο Συγκρότημα Τεθωρακισμένων στο Γουδί και ανέλαβε την διοίκηση της μονάδος. Μερικές εβδομάδες μετά, συναντήθηκε τυχαία στο ΓΕΣ με τον τότε συνταγματάρχη Γεώργιο Παπαδόπουλο πυο υπηρετούσε στο 3ο Ε.Γ. του ΓΕΣ, Τμημα Επιχειρήσεων.
Την τυχαία αυτή συνάντηση ακολούθησε υπηρεσιακή, στην οποίαν ο Παπαδόπουλος αφού ενημέρωσε τον Παττακό για το αντικείμενο της αρμοδιότητός του, του ζήτησε να του εκθέσει την κατάσταση της Μονάδος του από πλευράς ετοιμότητος και ηθικού, στοιχεία χρήσιμα για το αντικείμενο της εργασίας του. Βεβαίως συζήτησαν - όπως άλλωστε το συνήθιζαν τότε όλοι οι αξιωματικοί - την πολιτική κατάσταση και τους "κινδύνους που απειλούσαν την Πατρίδα", και φυσικά τις καθημερινές διαδηλώσεις και απεργίες.
Παπαδόπουλος και Μακαρέζος έγιναν μέλη του ΙΔΕΑ που μετά την διάλυσή τυο έμεινε άρρηκτος ο "δεσμός" μεταξύ των μελών του. Ο Παπαδόπουλος, πανέξυπνος, άριστος επιτελικός αξιωματικός, έγινε πόλος έλξεως πολλών συναδέλφων του, όλων των συμμαθητών του στην σχολή Ευελπίδων και των δύο τάξεων που τον ακολουθούσαν. Έχαιρε εκτιμήσεως και όλοι έδειχναν τυφλή αφοσίωση στο πρόσωπό του. Στην δεδομένη στιγμή τον ακολούθησαν αδίστακτα. Το 1964, μετά από πεταετή και πλέον υπηρεσία στην ΚΥΠ, ο αντισυνταγματάρχης Γ. Παπαδόπουλος, μετατέθηκε απο την κυβέρνηση της "Ενώσεως Κέντρου" στον Έβρο και τοποθετήθηκε διοικητής στην 117 Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού στην Ορεστιάδα. Μετατέθηκαν επίσης τότε από τον υπουργό Εθνικής Αμύνης Πέτρο Γαρουφαλιά και άλλοι αξιωματικοί της ομάδος Παπαδοπούλου, που εθεωρούντο μέλη του ΙΔΕΑ.
Σ'όλους είναι γνωστό, ότι η τριανδρία Παπαδόπουλου - Παττακού - Μακαρέζου έκανε την επανάσταση της 21ης Απριλίου 1967. Θα πίστευε κανείς, πως ιο τρείς αυτοί αξιωματικοί θα προετοίμαζαν από πολύ καιρό πριν το στρατιωτικό τους κίνημα. Όπως είχε γράψει στον "Ελεύθερο Κόσμο" ο εκδότης του Σάββας Κωνσταντόπουλος, από το 1956, μετά την Ουγγρική επανάσταση, ο Γ. Παπαδόπουλος σχεδίαζε την δική του, χωρίς να την αποκαλύψει σε κανένα. Οριστική απόφαση πάντως πήρε η τριανδρία μόλις ένα μήνα πριν στα μέσα του Μαρτίου 1967.
Παπαδόπουλος και Μακαρέζος θα γνωρίσουν κι έναν άλλο αξιωματικό το 1966 με τις ίδιες ανησυχίες και διαπιστώσεις. Τον Στυλιανό Παττακό, και κοντά σ'αυτούς και άλλους πολλούς ανησυχούντας δια το κατρακύλισμα της Πατρίδος. Στις 12 Οκτωβρίου 1966, ο τότε συνταγματάρχης Στυλιανός Παττακός που επρόκειτο να προαχθεί σε ταξίαρχο μετά τα Χριστούγεννα, μετατέθηκε από την Θεσσαλονίκη στο Συγκρότημα Τεθωρακισμένων στο Γουδί και ανέλαβε την διοίκηση της μονάδος. Μερικές εβδομάδες μετά, συναντήθηκε τυχαία στο ΓΕΣ με τον τότε συνταγματάρχη Γεώργιο Παπαδόπουλο πυο υπηρετούσε στο 3ο Ε.Γ. του ΓΕΣ, Τμημα Επιχειρήσεων.
Την τυχαία αυτή συνάντηση ακολούθησε υπηρεσιακή, στην οποίαν ο Παπαδόπουλος αφού ενημέρωσε τον Παττακό για το αντικείμενο της αρμοδιότητός του, του ζήτησε να του εκθέσει την κατάσταση της Μονάδος του από πλευράς ετοιμότητος και ηθικού, στοιχεία χρήσιμα για το αντικείμενο της εργασίας του. Βεβαίως συζήτησαν - όπως άλλωστε το συνήθιζαν τότε όλοι οι αξιωματικοί - την πολιτική κατάσταση και τους "κινδύνους που απειλούσαν την Πατρίδα", και φυσικά τις καθημερινές διαδηλώσεις και απεργίες.
Οι Πρωτεργάτες
Ταξίαρχος (ΤΘ)Στυλιανός Παττακός
Συνταγματάρχης (ΠΒ)Γεώργιος Παπαδόπουλος
Συνταγματάρχης (ΠΒ)Νικόλαος Μακαρέζος
Αντιστράτηγος (ΤΘ)Γρηγόριος Σπαντιδάκης
Αντιστράτηγος Γεώργιος Ζωιτάκης
Αντιστράτηγος (ΠΒ)Οδυσσεύς Αγγελής
Ταξίαρχος (ΠΒ)Αλέξανδρος Χατζηπέτρος
Ταξίαρχος Σκαρμαλιωράκης
Συνταγματάρχης (ΠΖ)Ιωάννης Λαδάς
Συνταγματάρχης (ΠΖ)Πέτρος Κωτσέλης
Συνταγματάρχης (ΠΖ)Νικόλαος Γκαντώνας
Συνταγματάρχης (ΤΘ)Κωνσταντίνος Καρύδας
Συνταγματάρχης (ΠΒ)Οδυσσεύς Τσιλιόπουλος
Συνταγματάρχης Δημήτριος Παπαποστόλου
Συνταγματάρχης Γεώργιος Κωνσταντόπουλος
Πλοίαρχος Λαγωνίκας
Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ)Κωνσταντίνος Ασλανίδης
Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ)Αντώνιος Λέκκας
Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ)Νικόλαος Ντερτιλής
Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ)Αντώνιος Μέξης
Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ)Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος
Αντισυνταγματάρχης (ΠΒ)Μιχαήλ Ρουφογάλης
Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ)Δημήτριος Σταματελόπουλος
Αντισυνταγματάρχης (ΔΒ)Στέφανος Καραμπέρης
Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ)Δημήτριος Ιωαννίδης (Σ.Σ.: ο μετέπειτα επίορκος και προδότης)
Αντισυνταγματάρχης (ΠΒ)Μιχαήλ Μπαλόπουλος
Αντισυνταγματάρχης Ανδρέας Γαλατσάνος
Αντισυνταγματάρχης (ΤΘ)Στυλιανός Ηλιάδης
Ταγματάρχης (ΠΖ)Γεώργιος Κωνσταντόπουλος
Ταγματάρχης (ΠΖ)Θεόδωρος Θεοφιλογιαννάκος
Επισμηναγός Ιωάννης Παλαιολόγος
Λοχαγός (ΠΒ)Ευάγγελος Τσάκας
Συνταγματάρχης (ΠΒ)Γεώργιος Παπαδόπουλος
Συνταγματάρχης (ΠΒ)Νικόλαος Μακαρέζος
Αντιστράτηγος (ΤΘ)Γρηγόριος Σπαντιδάκης
Αντιστράτηγος Γεώργιος Ζωιτάκης
Αντιστράτηγος (ΠΒ)Οδυσσεύς Αγγελής
Ταξίαρχος (ΠΒ)Αλέξανδρος Χατζηπέτρος
Ταξίαρχος Σκαρμαλιωράκης
Συνταγματάρχης (ΠΖ)Ιωάννης Λαδάς
Συνταγματάρχης (ΠΖ)Πέτρος Κωτσέλης
Συνταγματάρχης (ΠΖ)Νικόλαος Γκαντώνας
Συνταγματάρχης (ΤΘ)Κωνσταντίνος Καρύδας
Συνταγματάρχης (ΠΒ)Οδυσσεύς Τσιλιόπουλος
Συνταγματάρχης Δημήτριος Παπαποστόλου
Συνταγματάρχης Γεώργιος Κωνσταντόπουλος
Πλοίαρχος Λαγωνίκας
Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ)Κωνσταντίνος Ασλανίδης
Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ)Αντώνιος Λέκκας
Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ)Νικόλαος Ντερτιλής
Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ)Αντώνιος Μέξης
Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ)Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος
Αντισυνταγματάρχης (ΠΒ)Μιχαήλ Ρουφογάλης
Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ)Δημήτριος Σταματελόπουλος
Αντισυνταγματάρχης (ΔΒ)Στέφανος Καραμπέρης
Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ)Δημήτριος Ιωαννίδης (Σ.Σ.: ο μετέπειτα επίορκος και προδότης)
Αντισυνταγματάρχης (ΠΒ)Μιχαήλ Μπαλόπουλος
Αντισυνταγματάρχης Ανδρέας Γαλατσάνος
Αντισυνταγματάρχης (ΤΘ)Στυλιανός Ηλιάδης
Ταγματάρχης (ΠΖ)Γεώργιος Κωνσταντόπουλος
Ταγματάρχης (ΠΖ)Θεόδωρος Θεοφιλογιαννάκος
Επισμηναγός Ιωάννης Παλαιολόγος
Λοχαγός (ΠΒ)Ευάγγελος Τσάκας
Το Διάγγελμα της Απριλιανής Επανάστασης
Ελληνικέ Λαέ
Από μακρού παριστάμεθα μάρτυρες ενός εγκλήματος, το οποίον διεπράττετο εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και του Έθνους μας. Η αδίστακτος και αθλία κομματική συναλλαγή, ο εκτραχηλισμός μεγάλης μερίδος του Τύπου, η μεθοδική επίθεσις εναντίον όλων των θεσμών, η διάβρωσίς των, ο εξευτελισμός το Κοινοβουλίου, η κατασυκοφάντησις των πάντων, η παράλυσις της κρατικής μηχανής, η πλήρης έλλειψις κατανοήσεως προς τα φλέγοντα προβλήματα της νεολαίας μας, η κακομεταχείρισις των φοιτητών και σπουδαστών μας, η ηθική κάμψις, η σύγχυσις και η θολότης, η μυστική και φανερά συνεργασία με τους ανατροπείς και τέλος τα συνεχή εμπρηστικά κηρύγματα ασυνειδήτων δημοκόπων κατέστρεψαν την γαλήνην του τόπου, εδημιούργησαν κλίμα αναρχίας και χάους, εκαλλιέργησαν συνθήκας μίσους και διχασμού και μας ωδήγησαν εις το χείλος της εθνικής καταστροφής.
Δεν απέμεινεν πλέον άλλος τρόπος σωτηρίας από την επέμβασιν του Στρατού μας. Η επέμβασις αύτη βεβαίως αποτελεί εκτροπήν εκ του Συντάγματος, αλλά η εκτροπή αύτη ήτο επιβεβλημένη διά την σωτηρίαν της Πατρίδος. Η σωτηρία της Πατρίδος είναι ο υπέρτατος νόμος. Αι εκλογαί, αι οποίαι προεκηρύχθησαν, δεν ήτο δυνατόν να δώσουν την λύσιν εις το υφιστάμενον αδιέξοδον. Πρώτον, διότι, υπό τας παρούσας συνθήκας, ήτο αδύνατος η ομαλή δεξαγωγή των και, δεύτερον, διότι οιονδήποτε και αν ήτο το αποτέλεσμα αυτών, θα ωδηγούμεθα μοιραίως εις την αιματοχυσίαν και το χάος.
Δι' αυτό επενέβη ο Στρατός. Διά να ανακόψη την πορείαν προς την καταστροφήν, ένα βήμα προ της αβύσσου. Εις ολόκληρον την Χώραν επικρατεί απόλυτος γαλήνη και τάξις. Ο πρόεδρος και τα μέλη της Κυβερνήσεως εστρατεύθησαν προς εκτέλεσιν του προς την Πατρίδα καθήκοντος.
Ποίοι είμεθα: Δεν ανήκομεν εις ουδέν πολιτικόν κόμμα, και ουδεμίαν πολιτικήν παράταξιν είμεθα διατεθειμένοι να ευνοήσωμεν εις βάρος της άλλης. Δεν ανήκομεν ούτε εις την οικονομικήν ολιγαρχίαν, την οποίαν ομοίως δεν είμεθα διατεθειμένοι να αφήσωμεν να προκαλή την πενίαν. Ανήκομεν εις την τάξιν του μόχθου. Και θα σταθώμεν εις το πλευρόν των πτωχών αδελφών μας Ελλήνων.
Ελαυνόμεθα αποκλειστικώς από πατριωτικά κίνητρα και επιδιώκομεν να καταργήσωμεν την φαυλοκρατίαν. Να εξυγιάνωμεν τον δημόσιον βίον. Να απομακρύνωμεν από τον οργανισμόν της Χώρας την σήψιν από την οποίαν εκινδύνευε. Να αποτρέψωμεν τον διχασμόν και την αλληλοσφαγήν προς την οποίαν μας κατηύθυναν κακοί Έλληνες και να δημιουργήσωμεν υγιείς βάσεις δια την ταχείαν επάνοδον της Χώρας εις τον αληθώς ορθόδοξον κοινοβουλευτικόν βίον.
Κηρύσσομεν την συναδέλφωσιν. Από της στιγμής αυτής δεν υπάρχουν Δεξιοί, Κεντρώοι, Αριστεροί. Υπάρχουν μόνον Έλληνες, οι οποίοι πιστεύουν εις την Ελλάδα, εις ένα ευγενές, ανώτερον, και πλήρες ιδεώδες της αληθούς Δημοκρατίας και όχι της Δημοκρατίας του πεζοδρομίου, της οχλοκρατίας και της αναρχίας. Όταν οι Έλληνες είναι ηνωμένοι, θαυματουργούν.
Υπάρχουν βεβαίως, και ελάχιστοι εφιάλται δημαγωγοί, ασυνείδητοι καιροσκόποι και κατ' επάγγελμα αναρχικοί. Αυτοί επεδίωξαν να μας διχάσουν! Και μας ονομάζουν αριστερούς, κεντρώους, κεντροαριστερούς και δεξιούς. Επεδίωξαν να ενσταλάξουν εις την ψυχήν μας, με κάθε τρόπο, το μίσος των μεν προς τους δε. Επεδίωξαν να μας φανατίσουν και να μας εξωθήσουν εις τον αλληλοσπαραγμόν. Αυτούς τους εμπρηστάς θα απομονώσωμεν και όλοι ημείς οι άλλοι Έλληνες ηνωμένοι, θα βαδίσωμεν εμπρός την οδόν τού προς την Πατρίδαν καθήκοντος και της αρετής. Προς την ριζικήν αλλαγήν. Προς την ευημερίαν και την πρόοδον.
Ο βασικός μας στόχος είναι δικαιοσύνη. Η δικαία κατανομή του εισοδήματος. Η ηθική και υλική εξύψωσις του κοινωνικού συνόλου και ιδιαιτέρως των αγροτών, των εργατών, και των πενεστέρων τάξεων. Η στοργή της Κυβερνήσεως θα στραφή αμέριστος προς την νεολαίαν και τα προβλήματά της. Μετά την παγίωσιν ομαλού ρυθμού και την δημιουργίαν των καταλλήλων προς τούτο συνθηκών, το ταχύτερον δυνατόν θα επανέλθη η Χώρα εις τον Κοινοβουλευτισμόν επί υγιούς βάσεως. Τότε η αποστολή της Κυβερνήσεως θα έχη λήξη.
Προς αποτροπήν του διχασμού και της ετοίμου να εκσπάση εμφυλίου συρράξεως, η οποία ωδήγει εις αιματοχυσίαν και κοινωνικήν και εθνικήν καταστροφήν, η Κυβέρνησις προέβη εις την κήρυξιν του Στρατιωτικού Νόμου καθ' άπασαν την Χώραν. Η Κυβέρνησις δηλοί κατηγορηματικώς, ότι είναι αποφασισμένη να φέρη εις πέρας δια παντός μέσου και με ταχύν ρυθμόν την βαρείαν αποστολήν την οποίαν ανέλαβεν. Είναι αποφασισμένη να εκπληρώση εις το ακέραιον τας υποχρεώσεις της έναντι του Ελληνικού Λαού. Επικαλείται την καθολικήν συμπαράστασιν του λαού διά την πραγματοποίησιν του σκοπού της. Ζητεί πλήρη πειθαρχίαν προς τον Νόμον του Κράτους. Όπως συμβαίνει εις όλας τας πολιτισμένας Χώρας. Διότι πραγματική ελευθερία υπάρχει εκεί όπου υπάρχει Νόμος. Εκεί, όπου η ελευθερία του ενός φθάνει μέχρι του σημείου, εις το οποίον αρχίζει η ελευθερία του άλλου.
Η Κυβέρνησις οφείλει να προειδοποιήση κατά τον πλέον κατηγορηματικόν τρόπον, ότι οιαδήποτε αντίδρασις εις το εθνικόν της έργον τής αλλαγής, οποθενδήποτε προερχομένη, θα παταχθή πάραυτα διά παντός εις την διάθεσίν της μέσου.
Ζήτω το Έθνος!
Ζήτω ο Βασιλεύς!
Ζήτω η Αιωνία Ελλάς!
Αθήναι τη 22α Απριλίου 1967
Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Κωνσταντίνος Κόλλιας,
τ. Εισαγγελεύς Αρείου Πάγου
Από μακρού παριστάμεθα μάρτυρες ενός εγκλήματος, το οποίον διεπράττετο εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και του Έθνους μας. Η αδίστακτος και αθλία κομματική συναλλαγή, ο εκτραχηλισμός μεγάλης μερίδος του Τύπου, η μεθοδική επίθεσις εναντίον όλων των θεσμών, η διάβρωσίς των, ο εξευτελισμός το Κοινοβουλίου, η κατασυκοφάντησις των πάντων, η παράλυσις της κρατικής μηχανής, η πλήρης έλλειψις κατανοήσεως προς τα φλέγοντα προβλήματα της νεολαίας μας, η κακομεταχείρισις των φοιτητών και σπουδαστών μας, η ηθική κάμψις, η σύγχυσις και η θολότης, η μυστική και φανερά συνεργασία με τους ανατροπείς και τέλος τα συνεχή εμπρηστικά κηρύγματα ασυνειδήτων δημοκόπων κατέστρεψαν την γαλήνην του τόπου, εδημιούργησαν κλίμα αναρχίας και χάους, εκαλλιέργησαν συνθήκας μίσους και διχασμού και μας ωδήγησαν εις το χείλος της εθνικής καταστροφής.
Δεν απέμεινεν πλέον άλλος τρόπος σωτηρίας από την επέμβασιν του Στρατού μας. Η επέμβασις αύτη βεβαίως αποτελεί εκτροπήν εκ του Συντάγματος, αλλά η εκτροπή αύτη ήτο επιβεβλημένη διά την σωτηρίαν της Πατρίδος. Η σωτηρία της Πατρίδος είναι ο υπέρτατος νόμος. Αι εκλογαί, αι οποίαι προεκηρύχθησαν, δεν ήτο δυνατόν να δώσουν την λύσιν εις το υφιστάμενον αδιέξοδον. Πρώτον, διότι, υπό τας παρούσας συνθήκας, ήτο αδύνατος η ομαλή δεξαγωγή των και, δεύτερον, διότι οιονδήποτε και αν ήτο το αποτέλεσμα αυτών, θα ωδηγούμεθα μοιραίως εις την αιματοχυσίαν και το χάος.
Δι' αυτό επενέβη ο Στρατός. Διά να ανακόψη την πορείαν προς την καταστροφήν, ένα βήμα προ της αβύσσου. Εις ολόκληρον την Χώραν επικρατεί απόλυτος γαλήνη και τάξις. Ο πρόεδρος και τα μέλη της Κυβερνήσεως εστρατεύθησαν προς εκτέλεσιν του προς την Πατρίδα καθήκοντος.
Ποίοι είμεθα: Δεν ανήκομεν εις ουδέν πολιτικόν κόμμα, και ουδεμίαν πολιτικήν παράταξιν είμεθα διατεθειμένοι να ευνοήσωμεν εις βάρος της άλλης. Δεν ανήκομεν ούτε εις την οικονομικήν ολιγαρχίαν, την οποίαν ομοίως δεν είμεθα διατεθειμένοι να αφήσωμεν να προκαλή την πενίαν. Ανήκομεν εις την τάξιν του μόχθου. Και θα σταθώμεν εις το πλευρόν των πτωχών αδελφών μας Ελλήνων.
Ελαυνόμεθα αποκλειστικώς από πατριωτικά κίνητρα και επιδιώκομεν να καταργήσωμεν την φαυλοκρατίαν. Να εξυγιάνωμεν τον δημόσιον βίον. Να απομακρύνωμεν από τον οργανισμόν της Χώρας την σήψιν από την οποίαν εκινδύνευε. Να αποτρέψωμεν τον διχασμόν και την αλληλοσφαγήν προς την οποίαν μας κατηύθυναν κακοί Έλληνες και να δημιουργήσωμεν υγιείς βάσεις δια την ταχείαν επάνοδον της Χώρας εις τον αληθώς ορθόδοξον κοινοβουλευτικόν βίον.
Κηρύσσομεν την συναδέλφωσιν. Από της στιγμής αυτής δεν υπάρχουν Δεξιοί, Κεντρώοι, Αριστεροί. Υπάρχουν μόνον Έλληνες, οι οποίοι πιστεύουν εις την Ελλάδα, εις ένα ευγενές, ανώτερον, και πλήρες ιδεώδες της αληθούς Δημοκρατίας και όχι της Δημοκρατίας του πεζοδρομίου, της οχλοκρατίας και της αναρχίας. Όταν οι Έλληνες είναι ηνωμένοι, θαυματουργούν.
Υπάρχουν βεβαίως, και ελάχιστοι εφιάλται δημαγωγοί, ασυνείδητοι καιροσκόποι και κατ' επάγγελμα αναρχικοί. Αυτοί επεδίωξαν να μας διχάσουν! Και μας ονομάζουν αριστερούς, κεντρώους, κεντροαριστερούς και δεξιούς. Επεδίωξαν να ενσταλάξουν εις την ψυχήν μας, με κάθε τρόπο, το μίσος των μεν προς τους δε. Επεδίωξαν να μας φανατίσουν και να μας εξωθήσουν εις τον αλληλοσπαραγμόν. Αυτούς τους εμπρηστάς θα απομονώσωμεν και όλοι ημείς οι άλλοι Έλληνες ηνωμένοι, θα βαδίσωμεν εμπρός την οδόν τού προς την Πατρίδαν καθήκοντος και της αρετής. Προς την ριζικήν αλλαγήν. Προς την ευημερίαν και την πρόοδον.
Ο βασικός μας στόχος είναι δικαιοσύνη. Η δικαία κατανομή του εισοδήματος. Η ηθική και υλική εξύψωσις του κοινωνικού συνόλου και ιδιαιτέρως των αγροτών, των εργατών, και των πενεστέρων τάξεων. Η στοργή της Κυβερνήσεως θα στραφή αμέριστος προς την νεολαίαν και τα προβλήματά της. Μετά την παγίωσιν ομαλού ρυθμού και την δημιουργίαν των καταλλήλων προς τούτο συνθηκών, το ταχύτερον δυνατόν θα επανέλθη η Χώρα εις τον Κοινοβουλευτισμόν επί υγιούς βάσεως. Τότε η αποστολή της Κυβερνήσεως θα έχη λήξη.
Προς αποτροπήν του διχασμού και της ετοίμου να εκσπάση εμφυλίου συρράξεως, η οποία ωδήγει εις αιματοχυσίαν και κοινωνικήν και εθνικήν καταστροφήν, η Κυβέρνησις προέβη εις την κήρυξιν του Στρατιωτικού Νόμου καθ' άπασαν την Χώραν. Η Κυβέρνησις δηλοί κατηγορηματικώς, ότι είναι αποφασισμένη να φέρη εις πέρας δια παντός μέσου και με ταχύν ρυθμόν την βαρείαν αποστολήν την οποίαν ανέλαβεν. Είναι αποφασισμένη να εκπληρώση εις το ακέραιον τας υποχρεώσεις της έναντι του Ελληνικού Λαού. Επικαλείται την καθολικήν συμπαράστασιν του λαού διά την πραγματοποίησιν του σκοπού της. Ζητεί πλήρη πειθαρχίαν προς τον Νόμον του Κράτους. Όπως συμβαίνει εις όλας τας πολιτισμένας Χώρας. Διότι πραγματική ελευθερία υπάρχει εκεί όπου υπάρχει Νόμος. Εκεί, όπου η ελευθερία του ενός φθάνει μέχρι του σημείου, εις το οποίον αρχίζει η ελευθερία του άλλου.
Η Κυβέρνησις οφείλει να προειδοποιήση κατά τον πλέον κατηγορηματικόν τρόπον, ότι οιαδήποτε αντίδρασις εις το εθνικόν της έργον τής αλλαγής, οποθενδήποτε προερχομένη, θα παταχθή πάραυτα διά παντός εις την διάθεσίν της μέσου.
Ζήτω το Έθνος!
Ζήτω ο Βασιλεύς!
Ζήτω η Αιωνία Ελλάς!
Αθήναι τη 22α Απριλίου 1967
Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Κωνσταντίνος Κόλλιας,
τ. Εισαγγελεύς Αρείου Πάγου
Πόρισμα Σαμπάνη για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου
Μετά τη μεταπολίτευση ξεσπάει ένας «πόλεμος» ανακοινώσεων για τους υποτιθέμενους νεκρούς του Πολυτεχνείου.
59 νεκροί το ένα «ίδρυμα»!
75 νεκροί ο άλλος «φορέας»!
154 νεκροί (ΝΑΙ τόσους βρήκανε) μια άλλη εφημερίδα!
Ανάμεσα στις σοβαροφανείς «πηγές» ξεχωρίζουμε την εφημερίδα «Έθνος» την «Ένωση Δημοκρατικών Μητέρων» τον γραφικό πρόεδρο ενός κόμματος - σφραγίδα, τον θρυλικό ΜΠΑΜΠΗ Κωνσταντόπουλο (Έδινε συνεντεύξεις λέγοντας ότι μιλάει με εξωγήινους) και άλλους φορείς γραφικούς και μη.
Η πολιτεία, λογικό ήταν, επηρεάστηκε από αυτό το κυνήγι μαγισσών.
Θα αναφέρω τον πιο γραφικό από όλους, κατά τη γνώμη μου, κατάλογο.
Σε εφημερίδα των Αθηνών εμφανίζεται κατάλογος με 82 ονόματα ανθρώπων που πέθαναν στις 16 και 17 Νοεμβρίου. Τα λαγωνικά ψάχνουν και βρίσκουν ότι οι άνθρωποι αυτοί πέθαναν πραγματικά αλλά ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ στα νοσοκομεία της Αθήνας.
Κάποιος «δημοσιογράφος» δηλαδή, πήγε στο Ληξιαρχείο Αθηνών έδωσε «λαδάκι» στον υπάλληλο και αυτός του έδωσε λίστα με ονόματα πεθαμένων εκείνες τις μέρες. Ο «δημοσιογράφος» τους έβαλε σαν νεκρούς του Πολυτεχνείου.
Εμβρόντητη η εφημερίδα μαθαίνει αργότερα ότι τα ονόματα των «ηρωικών νεκρών» που δημοσίευσε ήταν μια γριούλα 81 χρονών που πέθανε από ανακοπή καρδιάς, ένας παππούς 75 χρονών που πέθανε από καρκίνο και άλλοι.
Μπρος σε αυτό το κυνήγι μαγισσών η τότε κυβέρνηση της ΝΔ αναθέτει στον εισαγγελέα Τσεβά να βρει επί τέλους πόσοι πεθάνανε την ημέρα εκείνη. Ο Τσεβάς ψάχνει και βρίσκει ΜΟΝΟ 15 ονόματα.
Προσθέτει όμως στο πόρισμα του και άλλους τρεις που πέθαναν αργότερα, ενώ αναφέρει και έμμεσες μαρτυρίες.
Μετά το 1981 η κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου θέλοντας να «αποκαταστήσει» την αλήθεια του Πολυτεχνείου δίνει εντολή στονΑστυνόμο Σαμπάνη (που είχε αποταχθεί από το καθεστώς Παπαδόπουλου και επανήλθε με τη μεταπολίτευση) να βρει τους νεκρούς - φαντάσματα ου Πολυτεχνείου. Το πόρισμα κυριολεκτικά καταπέλτης.
Κανένας νεκρός μέσα στο πολυτεχνείο (όπως ομοίως και στο πόρισμα Τσεβά αναφέρεται) και μόνο δώδεκα γύρω από αυτό από αδέσποτες σφαίρες.
ΟΝΟΜΑΤΑ ΝΕΚΡΩΝ σύμφωνα με το πόρισμα Σαμπάνη και μέρος που σκοτώθηκαν.
59 νεκροί το ένα «ίδρυμα»!
75 νεκροί ο άλλος «φορέας»!
154 νεκροί (ΝΑΙ τόσους βρήκανε) μια άλλη εφημερίδα!
Ανάμεσα στις σοβαροφανείς «πηγές» ξεχωρίζουμε την εφημερίδα «Έθνος» την «Ένωση Δημοκρατικών Μητέρων» τον γραφικό πρόεδρο ενός κόμματος - σφραγίδα, τον θρυλικό ΜΠΑΜΠΗ Κωνσταντόπουλο (Έδινε συνεντεύξεις λέγοντας ότι μιλάει με εξωγήινους) και άλλους φορείς γραφικούς και μη.
Η πολιτεία, λογικό ήταν, επηρεάστηκε από αυτό το κυνήγι μαγισσών.
Θα αναφέρω τον πιο γραφικό από όλους, κατά τη γνώμη μου, κατάλογο.
Σε εφημερίδα των Αθηνών εμφανίζεται κατάλογος με 82 ονόματα ανθρώπων που πέθαναν στις 16 και 17 Νοεμβρίου. Τα λαγωνικά ψάχνουν και βρίσκουν ότι οι άνθρωποι αυτοί πέθαναν πραγματικά αλλά ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ στα νοσοκομεία της Αθήνας.
Κάποιος «δημοσιογράφος» δηλαδή, πήγε στο Ληξιαρχείο Αθηνών έδωσε «λαδάκι» στον υπάλληλο και αυτός του έδωσε λίστα με ονόματα πεθαμένων εκείνες τις μέρες. Ο «δημοσιογράφος» τους έβαλε σαν νεκρούς του Πολυτεχνείου.
Εμβρόντητη η εφημερίδα μαθαίνει αργότερα ότι τα ονόματα των «ηρωικών νεκρών» που δημοσίευσε ήταν μια γριούλα 81 χρονών που πέθανε από ανακοπή καρδιάς, ένας παππούς 75 χρονών που πέθανε από καρκίνο και άλλοι.
Μπρος σε αυτό το κυνήγι μαγισσών η τότε κυβέρνηση της ΝΔ αναθέτει στον εισαγγελέα Τσεβά να βρει επί τέλους πόσοι πεθάνανε την ημέρα εκείνη. Ο Τσεβάς ψάχνει και βρίσκει ΜΟΝΟ 15 ονόματα.
Προσθέτει όμως στο πόρισμα του και άλλους τρεις που πέθαναν αργότερα, ενώ αναφέρει και έμμεσες μαρτυρίες.
Μετά το 1981 η κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου θέλοντας να «αποκαταστήσει» την αλήθεια του Πολυτεχνείου δίνει εντολή στονΑστυνόμο Σαμπάνη (που είχε αποταχθεί από το καθεστώς Παπαδόπουλου και επανήλθε με τη μεταπολίτευση) να βρει τους νεκρούς - φαντάσματα ου Πολυτεχνείου. Το πόρισμα κυριολεκτικά καταπέλτης.
Κανένας νεκρός μέσα στο πολυτεχνείο (όπως ομοίως και στο πόρισμα Τσεβά αναφέρεται) και μόνο δώδεκα γύρω από αυτό από αδέσποτες σφαίρες.
ΟΝΟΜΑΤΑ ΝΕΚΡΩΝ σύμφωνα με το πόρισμα Σαμπάνη και μέρος που σκοτώθηκαν.
Το πόρισμα αυτό η ΠΑΣΟΚική κυβέρνηση το κρύβει πανικόβλητη, για να διαρρεύσει όμως και να δημοσιευθεί στον τύπο της εποχής και να φθάσει τελικά σε εσάς.
Το πόρισμα Σαμπάνη το θεωρώ πιο έγκυρο, γιατί συντάχθηκε το 1982, οπότε το κυνήγι των μαγισσών είχε μειωθεί και μπορούσαν να ζυγιστούν καταστάσεις πιο ψύχραιμα. Όμως αναφέρω τις διαφορές των δύο πορισμάτων για τους σκεπτόμενους (άρα όχι για τους αριστερούς) αναγνώστες.
Σύμφωνα με το πόρισμα Τσεβά (που φτιάχτηκε κατά τη διάρκεια της υστερίας των ανύπαρκτων νεκρών) αναφέρονται ακόμα οι
1. Καραγιώργης Στυλιανός Ετών 18 εργάτης. Πυροβολήθηκε επί της οδού Πατησίων, μπροστά από τον κινηματογράφο «ΕΛΛΗΝΙΣ». Απεβίωσε στο ΚΑΤ την 30-11-73
2. Κούμπος Ανδρέας Ετών 60 επί της οδού Καποδιστρίου
3. Παντελάκης Κυριάκος ετών 45 δικηγόρος, επί της οδού Γλάδστωνος
Ενώ στο ίδιο πόρισμα αναφέρονται και έμμεσοι νεκροί. Δηλαδή:
1. Σταύρος Κοντομάρης δικηγόρος. Πέθανε από δακρυγόνα αέρια.
2. Αικατερίνη Αργυροπούλου ετών 75. Από αδέσποτο βλήμα. Πέθανε τον Μάιο του 1974.
3. Παπαϊωάνου Δημήτριος ετών 60. Από έμφραγμα μυοκαρδίου. Η γυναίκα του λέει ότι πέθανε ή από δακρυγόνα ή από σφαίρα αδέσποτου επειδή δεν την άφησαν να πλησιάσει το φέρετρο .
ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ οι νεκροί του Πολυτεχνείου, μακριά από αριστερή προπαγάνδα, αριστερούς φανφαρονισμούς και αριστερούς αφελείς που εξακολουθούν να πιστεύουν ανύπαρκτες καταστάσεις χωρίς ονόματα.
Το πόρισμα Σαμπάνη το θεωρώ πιο έγκυρο, γιατί συντάχθηκε το 1982, οπότε το κυνήγι των μαγισσών είχε μειωθεί και μπορούσαν να ζυγιστούν καταστάσεις πιο ψύχραιμα. Όμως αναφέρω τις διαφορές των δύο πορισμάτων για τους σκεπτόμενους (άρα όχι για τους αριστερούς) αναγνώστες.
Σύμφωνα με το πόρισμα Τσεβά (που φτιάχτηκε κατά τη διάρκεια της υστερίας των ανύπαρκτων νεκρών) αναφέρονται ακόμα οι
1. Καραγιώργης Στυλιανός Ετών 18 εργάτης. Πυροβολήθηκε επί της οδού Πατησίων, μπροστά από τον κινηματογράφο «ΕΛΛΗΝΙΣ». Απεβίωσε στο ΚΑΤ την 30-11-73
2. Κούμπος Ανδρέας Ετών 60 επί της οδού Καποδιστρίου
3. Παντελάκης Κυριάκος ετών 45 δικηγόρος, επί της οδού Γλάδστωνος
Ενώ στο ίδιο πόρισμα αναφέρονται και έμμεσοι νεκροί. Δηλαδή:
1. Σταύρος Κοντομάρης δικηγόρος. Πέθανε από δακρυγόνα αέρια.
2. Αικατερίνη Αργυροπούλου ετών 75. Από αδέσποτο βλήμα. Πέθανε τον Μάιο του 1974.
3. Παπαϊωάνου Δημήτριος ετών 60. Από έμφραγμα μυοκαρδίου. Η γυναίκα του λέει ότι πέθανε ή από δακρυγόνα ή από σφαίρα αδέσποτου επειδή δεν την άφησαν να πλησιάσει το φέρετρο .
ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ οι νεκροί του Πολυτεχνείου, μακριά από αριστερή προπαγάνδα, αριστερούς φανφαρονισμούς και αριστερούς αφελείς που εξακολουθούν να πιστεύουν ανύπαρκτες καταστάσεις χωρίς ονόματα.
ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967
Ανατρέχων τις σήμερον, τριάκοντα-τρία έτη μετά την Εθνεγερσίαν της 21ης Απριλίου 1967, εις τα δημοσιεύματα και τας ανασκοπήσεις των συγχρόνων ΜΜΕ, έκπληκτος διαπιστοί ότι βρίθουν "αντιστασιακών γεγονότων", ενώ απουσιάζει παντελώς παν σχετικόν με την προσφοράν και το έργον της Επαναστάσεως. Ως αν κατά την περίοδον αύτην ουδέν δημόσιον κτίριον, ουδέν νοσοκομείον, ουδεμία οδός, ουδέν φράγμα, ουδέ το ελάχιστον επαρήχθη, αλλ’ άπαντα "μαγικώς ανεφύησαν" την επομένην της "μεταπολιτεύσεως"!
Πας φιλαλήθης ευκόλως δύναται ν’ ανακαλύψη την αληθήν διάστασιν του κολοσσιαίου Έργου της Επαναστάσεως. Επί παραδείγματι, το ιστορικόν σύγγραμα του Αντιπροέδρου αυτής Στρατηγού Στ. Παττακού "21η Απριλίου 1967 - 8η Οκτωβρίου 1973 / Ημέραι και Έργα" εκτενώς πραγματεύεται και μνημονεύει αυτά.
Ακροθιγώς ας επιτραπή όπως αναφερθούν:
Πας φιλαλήθης ευκόλως δύναται ν’ ανακαλύψη την αληθήν διάστασιν του κολοσσιαίου Έργου της Επαναστάσεως. Επί παραδείγματι, το ιστορικόν σύγγραμα του Αντιπροέδρου αυτής Στρατηγού Στ. Παττακού "21η Απριλίου 1967 - 8η Οκτωβρίου 1973 / Ημέραι και Έργα" εκτενώς πραγματεύεται και μνημονεύει αυτά.
Ακροθιγώς ας επιτραπή όπως αναφερθούν:
- Κατασκευή Φραγμάτων Ηλεκτροπαραγωγής
- Αλιάκμονος
- Καστρακίου
- Πολυφύτου
- Επέκτασις Θερμοηλεκτρικών Μονάδων
- Ερετρίας
- Πτολεμαϊδος
- Κατασκευή μεγάλων Γεφυρών
- Μέγδοβα
- Ρυμνίου (Αλιάκμονος)
- Σερβίων (Αλιάκμονος)
- Κατασκευή Αεροδρομίων
- Ζακύνθου
- Καβάλας
- Κυθήρων
- Λήμνου
- Μυκόνου
- Πάρου
- Ρόδου
- Σάμου
- Σκιάθου
- Χίου
- Αρδευτικά Έργα
- Αγρινίου - Μεσολογγίου
- Έβρου
- Νέστου
- Πηνειού Ηλείας
- Σερρών
- Κτίρια
- Κρατικά Μέγαρα
- Διοικητηρίου ΟΛΠ
- Εθνικού Νομισματοκοπείου
- ΕΙΡΤ
- ΟΣΕ
- ΟΤΕ
- Πολεμικού Μουσείου
- Υπουργείου Εξωτερικών
- Δικαστικά Μέγαρα
- Αθηνών
- Θεσσαλονίκης
- Ιωαννίνων
- Λαρίσης
- Πατρών
- Επεκτάσεις Νοσοκομείων
- Αντικαρκινικού
- Βενιζελείου
- Γενικού Κρατικού
- Έναρξις κατασκευής Πανεπιστημιουπόλεων
- Αθηνών
- Θεσσαλονίκης
- Πατρών
- Επέκτασις Ηλεκτροφωτισμού
- Επίγειος Δορυφορικός Σταθμός Θερμοπυλών
- Επέκτασις Οδικού Δικτύου
- Ανδριάς Ελευθερίου Βενιζέλου εις Αθήνας και Χανιά